Uitgever: Days of Wonder
Designer(s): Richard Borg
Jaar: 2004
Spelers: 2
Speelduur: 30 - 60 min
Categorie: Area Control, Area Influence, Battle card driven, Dice rolling, Grid Movement
Reviewer: Sann Zevenbergen

De tweede wereldoorlog. Iedereen heeft hier weleens wat van gezien of gehoord. Nazi Duitsland wilde het derde rijk stichten en alle mensen die hier niet in passen moeten verdwijnen. Gelukkig waren er dappere mensen die hun leven waagden om Europa te ontdoen van de nazi’s. Daardoor zijn wij nu een vrij volk en een democratie.
Om dit gevecht in een bordspel te vertalen dat niet meteen een zwaar oorlogsspel zou worden, heeft Richard Borg, de designer van Memoir ’44, zijn eerdere spel “Battle Cry” gebruikt om een “leuk” en fijn speelbaar bordspel te maken over de tweede wereldoorlog. In Memoir ’44 speelt de ene speler de geallieerden en de andere speler de Axis (de nazi’s, zeg maar). De scenario’s zijn op waarheid gebaseerd en voorafgaand aan het spel kunnen we een stukje historische tekst lezen dat verteld wat we aan het doen zijn tijdens het spel. Laten we eens gaan kijken naar dit juweeltje van Days of Wonder!
Het basisspel van Memoir '44 is een een spel voor 2 spelers, waarbij elke speler 1 keer de allies zijde speelt en 1 keer de axis zijde. Aan de basis ligt een spelbord met 2 zijdes. Een land en een strand gedeelte. Dit bord is verdeeld in 3 secties, de linkerflank, het midden en de rechterflank. Op het puntenspoor kun je zien aan welke zijde de allies en welke zijde de axis speler zit.

Opzetten van het spel:
Hier moet even de tijd voor genomen worden en wellicht is het handig wanneer de persoon die het bordspel bezit, alvast de setup doet. Bij elke missie staat aangegeven met welke legers de spelers beginnen. Aan de tekening is te zien aan welke zijde het bord ligt en in volgorde worden de tegels die het terrein aangeven neergelegd zoals deze staan aangeduid op de tekening. Op deze tegels zien we dorpen, bebossing, bruggen, heuvels etc. Verder zien we nog tokens liggen die een speciale unit aangeven (Bijvoorbeeld commando's) of een doel aangeven tijdens het spel (hou deze brug onder jouw controle).
Het terrein ligt er niet alleen voor de sier, maar geeft ook speciale voor- of nadelen. Gelukkig heeft Days of Wonder kaartjes gedrukt waarop we makkelijk kunnen zien wat alle verschillende soorten terreinen doen. Deze worden naast het bord gelegd waar iedereen ze kan zien.
Days of Wonder heeft eveneens handige kaarthouders meegeleverd bij het spel waarop je jouw kaarten kan organiseren zonder ze in de hand te moeten houden, hoe handig! Tot slot geeft het scenario aan met hoeveel kaarten elke speler begint en dit is allemaal uiterst thematisch gedaan. De stapel wordt naast het bord gelegd, evenals de dobbelstenen en de startspeler wordt bepaald.


Doel van het spel:
Het doel van het spel is het behalen van 4 of 6 overwinningspunten, aangegeven door medailles en afhankelijk van het scenario. De medailles worden behaald indien een complete groep soldaten, tanks of artillerie is uitgeschakeld. Eveneens kunnen bepaalde missies extra medailles opleveren.
Verloop van het spel:
De ronde verloopt in de volgende fases:
-
Speel een kaart
-
Order. Aan de hand van de kaart die je zojuist speelde geef je aan welke eenheden je commandeert.
-
Move. Beweeg je aangegeven legers zoals je gespeelde kaart dit aangeeft. Let hierbij op terrein
-
Battle. Voer een gevecht uit per geselecteerde eenheid. Controleer je afstand tot de vijand, check terreinlimitaties en rol de dobbelstenen!
-
Pak een nieuwe kaart.
Laten we eens gaan kijken naar al deze acties:
Er zijn 2 type kaarten die je kunt spelen. De "Section" kaarten die aangeven in welk gedeelte van het speelbord eenheden verplaatst mogen worden en de "Tactic" kaarten. Deze laatste kaarten geven speciale acties aan, duidelijk aangegeven op de kaart zelf. Zodra je een kaart speelt lees je hem voor en leg je hem daarna voor je neer op de tafel.
Bij de order stap, geef je duidelijk aan welke eenheden je gaat verplaatsen. Welke en hoeveel eenheden er verplaatst mogen worden staat op de kaart aangegeven. Let wel: je mag maar 1 commando geven per eenheid.
Bij het bewegen van je eenheden zijn er een aantal zaken waar je rekening mee moet houden:
-
een eenheid hoeft niet te bewegen (het is dan alleen geactiveerd)
-
Een eenheid mag maar 1 keer per beurt bewegen
-
De beweging moet volledig worden afgemaakt voordat een andere eenheid gaat bewegen
-
Het is niet toegestaan om 2 legers op 1 gebied (hexagon, hierna te noemen "vak") te hebben staan.
-
Je mag een eenheid niet splitsen
-
Eenheden mogen niet samengaan in andere eenheden
-
Eenheden mogen vrij over het bord bewegen (ze mogen dus bijv. van de linkerflank naar het midden bewegen).
Het spel Memoir '44 kent 3 type eenheden. De infanterie, armor (tanks) en artillerie.
-
infanterie mag 1 vakje bewegen en aanvallen of 2 vakken bewegen en niet meer aanvallen
-
Tanks mogen 3 vakken bewegen en aanvallen
-
Artillerie mag 1 vakje verplaatsen of aanvallen

Het aanvallen in Memoir '44 gebeurt middels dobbelstenen. Hierop staan de verschillende legereenheden afgebeeld, samen met een "terugtrekken" symbool (vlag) en een "mis" symbool. Afhankelijk van terrein en de afstand tot de vijand worden de dobbelstenen gegooid. Wanneer de dobbelsteen het teken laat zien van de eenheid die aangevallen wordt wordt er per overeenkomstig teken een figuur uit de eenheid weggenomen. Dit was dus een succesvolle aanval. Gooi je echter een ander teken dan is dit, samen met het "mis" symbool dus een gemist schot.
Zorg er ook voor (uitzondering hierop is de artillerie) dat je line-of-sight hebt. Je moet de vijand zonder obstructie dus wel kunnen zien!
Line-of-sight wil zeggen dat je een denkbeeldige lijn kunt trekken tussen het midden van jouw vak en het midden van je tegenstander zijn/ haar vak, zonder dat het vak van een andere eenheid (vriend of vijand) of obstakels daarbij wordt doorkruisd.
Het kan ook zijn dat je je moet terugtrekken. Afhankelijk van het aantal gegooide vlaggen, moet de vijandelijke eenheid evenveel vakken terug richting eigen zijde. Lukt dit niet (bijv. door insluiting van eenheden van de tegenstander), dan verliest de terugtrekkende partij dat aantal figuren uit zijn/ haar eenheid).
Wanneer een infanterie eenheid de vijand heeft teruggedrongen, mogen zij deze ruimte innemen (en dus een plaats opschuiven), men noemt dit "taking ground".
Wanneer een tank dit doet dan mogen zij de plaats die vrijkomt bezetten en meteen weer aanvallen. Dit noemt men " armor overrun". Vanzelfsprekend mag dit maar één keer per beurt gebeuren.
Tot slot pakt men 1 nieuwe kaart in de hand. Wanneer de trekstapel op is worden de kaarten geschud en wordt er weer een nieuwe trekstapel gevormd. De volgende speler is aan de beurt en op deze manier wordt het spel gespeeld totdat 1 speler voldoende overwinningspunten heeft behaald. Daarna wisselen de spelers van zijde en herhalen het scenario, of gaat met door naar een volgend scenario.
Conclusie:
Memoir '44 is een verrassend "makkelijk" te spelen spel qua regels. Tactisch inzicht en strategie is nodig om tot een succesvol einde te komen en zelfs dat staat nog niet garant voor een overwinning omdat je afhankelijk bent van de grillen van de dobbelsteen! Ik vind dat geen probleem, aangezien beide spelers moeten dobbelen. Verder is natuurlijk ook niet elk schot dat afgevuurd wordt raak. Erg handig is dat Days of Wonder kaarten heeft gedrukt waarop staat wat alle eenheden en terrein doen. Nadeel is echter wel dat er maar 1 set is meegeleverd, het zou fijn zijn geweest wanneer Days of Wonder ervoor had gekozen om een set per persoon mee te geven (het is maar een 2-speler spel). Eveneens staan beide kanten bedrukt waardoor je tijdens het spel veel moet draaien. Natuurlijk is dit een luxeprobleem en moeten we eigenlijk al blij zijn dat het er überhaupt in zit. De manier waarop alles is aangepakt is erg thematisch, tanks kunnen meer schade doen en rijden sneller en artillerie is niet makkelijk te verplaatsen, maar heeft wel een groot bereik. Ook dorpen en bossen geven bescherming en prikkeldraad geeft eveneens extra bescherming (of een extra obstakel).
Dan het uiterlijk van het spel. Eigenlijk verwacht je niets anders van Days of Wonder. De figuren nemen je meteen mee naar de tijd dat je bij de speelgoedwinkel een zak met plastic soldaten kocht, fantastisch. De soldaten en de tanks van de geallieerden zijn anders dan die van de axis, zoals het hoort. De art is goed gedaan en maakt het spel niet te zwaar, aangezien we toch scenario's naspelen waarbij mensen hun leven hebben gegeven voor de overwinning. Erg leuk is dat het bord 2 zijdes heeft zodat zowel de landgevechten als de kustgevechten (Normandië) uitgevochten kunnen worden en het verhaal bij het scenario neemt je helemaal mee naar die tijd en plaats.
De dobbelstenen zijn nog wel een puntje van aandacht. Ze voelen goed aan, maar wanneer je veel Memoir '44 speelt, kunnen de afbeeldingen op de dobbelsteen gaan vervagen. Omdat Days of Wonder heeft gekozen voor hout, is dit minder ernstig dan bij Battle Cry, maar is wel een punt van aandacht.
Het is belangrijk dat je de tegels precies volgens het setup schema neerlegt op het bord aangezien elke tegel 2 zijdes heeft en je een tekort kan krijgen wanneer je je niet houdt aan dit schema. Inmiddels zijn er heel wat uitbreidingen voor dit spel waardoor de strijd ook uitgevochten kan worden in de pacific of aan het oostfront, met meerdere nationaliteiten en nieuw terrein. Let wel, dit past niet allemaal in de originele doos. Tot slot noem ik graag nog even de doos van Memoir '44. Deze heeft een overzichtelijke inlay die ervoor zorgt dat je alles netjes op kan bergen, ik hou daarvan!
Voor mensen zoals ik, die zich wel aangetrokken voelen tot het thema, maar niet houden van zware oorlogspellen is Memoir '44 een geweldig bordspel voor jong en oud. Leerzaam en amusant!







